YAZIM KILAVUZU
GENEL ESASLAR
1- Dergiye gönderilecek makaleler Microsoft Word programında ve Times New Roman yazı karakteriyle yazılmalıdır.
2- Başlık 12 punto ve kalın, tümü büyük harfle yazılmalıdır.
3- Başlığın altında parantez içinde 12 punto, kalın ve küçük harfle İngilizce (makale İngilizce yazılmışsa Türkçe) başlık yazılmalıdır.
4- Öz ve Abstract başlıkları 10 punto, kalın ve tümü büyük harfle yazılmalıdır.
5- Öz ve Abstract metinleri 10 punto ve normal şablonda yazılmalıdır. Öz, 150-300 kelime arasında olmalıdır.
6- Anahtar kelimeler 5-8 kelime olacak şekilde yazılmalıdır.
7- Giriş, Bulgular ve Tartışma, Sonuç, Kaynaklar, Ekler başlıkları 12 punto ve kalın olmalı, başına madde imi (sayı, harf vb.) eklenmemeli, tümü büyük harfle yazılmalıdır.
8- Bulgular ve Tartışma başlığı altında yeni başlıklar açılabilir. Bu başlıkların tamamı 11 puntoyla kalın yazılmalı, her birinin başına madde imi eklenmelidir.
9-Metin 11 punto ile iki yana yaslı yazılmalıdır.
10- Her başlık ve paragraftan önce ve sonra 0,6 boşluk bırakılmalıdır.
11- Tüm başlık ve paragraflarda paragraf başı bırakılmamalı, yazmaya satır başından başlanmalıdır.
12- Dosya A4 boyutunda ve kenar boşlukları 2,5 cm şeklinde ayarlanmalıdır.
METİN ŞABLONU
Makaleler aşağıdaki şablona uygun şekilde hazırlanmalıdır:
ÖZ
ABSTRACT
GİRİŞ
BULGULAR VE TARTIŞMA
1. Alt Başlık
2. Alt Başlık
2.1. Alt Alt Başlık
2.2. Alt Alt Başlık
3. Alt Başlık
SONUÇ
KAYNAKLAR
EKLER
METİN İÇİ ATIFLAR
1- Tarih bilgisi bulunmayan kaynaklara atıf yapılırken bu durum “tarih yok” anlamına gelen (t.y.) kısaltmasıyla gösterilmelidir.
2- Metin içinde hem doğrudan hem de dolaylı atıflarda yazar soyadı ve yayın yılı bilgisinin yanında sayfa/sayfa aralığı numarası bulunmalıdır. Örnek: (Akçay, 2004: 361)
3- Web kaynaklarına (URL-1, URL-2) şeklinde atıf yapılmalıdır.
4- Sözlü kaynak kullanılıyorsa her bir kaynak kişi numaralandırılarak kaynakçada yer alan “Sözlü kaynaklar” başlığı altına eklenmeli ve metin içinde şu şekilde atıf yapılmalıdır: (KK-1, KK-2).
KAYNAKÇA
1- Kaynaklar kaynakçada soy isme göre alfabetik olarak sıralanmalıdır.
2- Kitap künyesi verilirken ilk baskıdan sonraki bir baskı kullanılmışsa (2. bs.) örneğinde olduğu gibi kısaltılarak kaçıncı baskı oluğu belirtilmelidir.
3- Yayına hazırlayan kişinin adından sonra editör için (ed.), hazırlayan için (haz.) kısaltması kullanılmalıdır.
4- Dergi ve kitap adları kısaltılmadan ve italik olarak yazılmalıdır.
5- Künyede yayınevinin yalnızca adı bulunmalı, yayınevi adından sonra “yayınevi”, “yayınları”, “basımevi” gibi tabirlere yer verilmemelidir.
6- Aynı yazarın aynı yılda yayımlanmış eserlerine atıf yapılırken şu şekilde düzenlenmelidir: (Köprülü, 2005a:55), (Köprülü, 2005b: 163)… Bu durum kaynakçada da şu şekilde belirtilmelidir:
Köprülü, M. Fuat. (2005a). Anadolu’da İslamiyet (haz. Metin Ergun). Ankara: Akçağ.
Köprülü, M. Fuat. (2005b). İslam ve Türk Hukuk Tarihi Araştırmaları ve Vakıf Müessesi (haz. Orhan F. Köprülü). 2. bs. Ankara: Akçağ.
7- Çalışmada kaynak kişiye başvurulmuşsa bu kaynaklar kaynakçanın sonunda “Kaynak Kişiler” başlığı altında sıralanmalıdır. Burada kaynak kişinin ad-soyad, doğum yılı, eğitim durumu, mesleği, görüşme yeri ve tarihi bilgileri yer almalıdır.
8- Kaynaklar APA 7 (American Psychological Association 7th edition) standartlarına uygun olarak verilmelidir. Kaynakça ve atıflar için bazı örnekler aşağıda verilmiştir. Burada bulunmayan örneklere ulaşmak için https://apastyle.apa.org/style-grammar-guidelines/references/examples adresini ziyaret ediniz.
KİTAP
Tek Yazarlı Kitap:
Togan, A. Zeki Velidi. (1981). Tarihte Usûl. (3. bs). Enderun.
İki Yazarlı Kitap:
Doğan, Eşref ve Çelik, Hasan. (2022). Kavramlar ve Tasavvufî İzâhlar Işığında Aleviliğin El Kitabı. Kriter.
Çok Yazarlı Kitap:
Koç, Kenan, İşina, Almagül ve Korganbekov, Bolat. (2007). Kazak Edebiyatı-1. IQ Kültür Sanat.
Tüzel Kişilere Ait Kitap:
Türk Dil Kurumu. (2005). Türkçe Sözlük (10. bs). Türk Dil Kurumu.
Yazarı Olmayan Kitap:
Redhouse Çağdaş Türkçe-İngilizce Sözlüğü. (1985). Redhouse.
Çeviri Kitap:
Roux, Jean-Paul (2005). Orta Asya’da Kutsal Bitkiler ve Hayvanlar (Aykut Kazancıgil-Lale Arslan, çev.). Kabalcı.
Kitap Bölümü:
Kurtoğlu, Orhan. (2022). “Ahi Şecerenâmelerinde Kutsanan Bir Meslek Olarak Debbağlık ve Bunun Sebeplerine Dair Düşünceler”. Geçmişten Geleceğe Köprü Ahîlik ve Ahî Evran Kitabı, Mehmet Fatih Köksal, Erşahin Ahmet Ayhün, Esma Türkmen ve Saniye Aybüke Vardar, (ed.), Türk Ocakları Eskişehir Şubesi, 287-294.
MAKALE
Tek Yazarlı Makale:
Coşkun Elçi, Armağan. (2010). “Bulgaristan/Deliorman Aleviliğinde Kırklar Bayramı (Nevruz) ve Hıdırellez.” Millî Folklor, 86, 58-74.
İki Yazarlı Makale:
Karadağ, Metin ve Akyalçın, Necmi. (1995). “Karözü (Kayseri) Kasabasında Ölüm Geleneği Üzerine Bazı Tespitler.” Folklor/Edebiyat, 1(4), 141. 172.
Çok Yazarlı Makale:
Aygün Cengiz, Serpil, Bülbül, Aysun Ezgi ve Gülçiçek, Sevinç. (2014). “Türkiye’de Psikanalitik Folklorun Öncüsü: Seyfi Karabaş.” Folklor/Edebiyat, 20(80), 315-344.
BİLDİRİ
Özdemir, Ali Rıza. (2022). “Babai Ayaklanmasında ve Sonrasında Hacı Bektaş Veli’nin Rolü.” Uluslararası Hünkâr Hacı Bektaş Veli ve Birlikte Yaşama Kültürü Bilgi Şöleni Bildiriler Kitabı (Özlem Özdemir, ed.), Türk Ocakları Eskişehir Şubesi, 49-72.
TEZ
Üçer, Cenksu. (2005). Tokat Yöresi Alevileri, Tarihçesi, İnançları, Örf ve Adetleri (Doktora Tezi). On Dokuz Mayıs Üniversitesi.
SÖZLÜK
Aksu, Belgin Tezcan, Akalın, Şükrü Halûk ve Toparlı, Recep. (2022). Türk Atasözleri Sözlüğü. Türk Dil Kurumu.
ANSİKLOPEDİ MADDESİ
Ersoy, Osman. (1973). Kâğıt ve Kâğıtçılık. Türk Ansiklopedisi (c. 21, s. 112-115). Milli Eğitim Bakanlığı.
KAYNAK KİŞİLER
Ad, Soyad, Doğum Yılı, Eğitim Durumu, Görüşme Yeri ve Tarihi.
Örnek:
KK-1: Ali Altay, 1977, İlkokul, Esnaf, Trabzon, 27.01.2021 tarihli görüşme.
İNTERNET KAYNAKLARI
İnternet kaynaklarının adres bilgisi ve erişim tarihi gün, ay, yıl olmak üzere verilmelidir.
Örnek:
URL-1: https://sozluk.gov.tr/ Erişim tarihi: 19.03.2023.